کلمات خاصی در سال 2021 ظاهر می شوند که معانی آنها نامشخص است و هم شایسته شناسایی و هم تعریف هستند. و بنابراین، پیشنهاد بالا - کلمه "دیستوپیایی". Dystopian مانند جمله "این اصطلاح توسط نویسنده نیل استفنسون در سال 1992 در رمان دیستوپیایی Snow Crash ابداع شد."
یک کلمه منجر به کلمه دیگر می شود. به عنوان مثال، اسم فوق الذکر که سه دهه پیش توسط نویسنده علمی تخیلی، استفنسون، دیستوپیایی نامیده شد، «متاورس» بود. او این کلمه ابداع شده (پیشوند «متا» به معنای فراتر و «جهان») را به چشم‌اندازی از چگونگی «یک اینترنت مبتنی بر واقعیت مجازی ممکن است در آینده نزدیک تکامل یابد» پیوست.
"Metaverse امروزه بسیار رایج است که توسط رهبران فیس بوک، مایکروسافت و اپل و همچنین بسیاری دیگر از ساکنان دنیای مجازی و واقعیت افزوده به آن اشاره شده است. سرزمین فضاهای سه بعدی خیالی با سرعت سرسام آوری رشد کرده است و این قبل از انزوای خودخواسته یک بیماری همه گیر جهانی بود.
اما اکثر آنها موافقند که متاورس یک مفهوم آینده است که هنوز به پتانسیل کامل خود نزدیک نشده است. همانطور که اشاره شد، از داستان های علمی تخیلی در سال 1992 متولد شد، سپس توسط گیمرها و دانشگاهیان پذیرفته شد، و به طور همزمان بر مطالعه، استفاده و سود از خلق واقعیت های جایگزین تمرکز کرد. اما به سرعت در حال افزایش است و آتش طناب کشی فرهنگی را برانگیخته است.
امروزه شرکت‌های چندملیتی همگی وارد عمل شده‌اند. Jason Warnke از شرکت مشاوره غول‌پیکر Accenture، آن را تقویت‌کننده و چند برابر می‌کند. او می‌گوید: «ما معتقدیم که اکنون این فرصت را داریم که مردم خود را به روش‌هایی که قبلاً در دنیای فیزیکی ممکن نبوده، گرد هم بیاوریم.»
استر اوکالاهان، بنیانگذار Gen-X شرکت استخدام آنلاین هوندو، می‌گوید نه چندان سریع. او می گوید که این اصطلاح «... متعلق به جوانانی است که بیشتر به جامعه اهمیت می دهند تا سود و از آن برای خیر دنیای واقعی و مجازی استفاده می کنند. و اگر در مورد آن به طرز مضحکی ساده لوحانه و خوش بینانه به نظر می رسد - من هستم و متاسف نیستم!
Karinna Nobbs، مدیر عامل The Dematerialized، متاورس آینده را به عنوان یک سازنده اجتماعی که از آن به عنوان "فضای سوم مهم بعدی" یاد می کند، تصور می کند. با انجام این کار، او اصطلاحی را به کار می‌برد که توسط جامعه‌شناس، ری اولدنبرگ، در کتاب سال 1989 او به نام «مکان خوب خوب» معروف شده است. در آن، نویسنده از سرمایه گذاری در فضاهای عمومی، خارج از خانه و محل کار که جماعت، مشارکت مدنی و ایجاد روابط را تشویق می کند، حمایت می کند. کارینا شرکت مجازی خود را به عنوان "فضای سوم" برای همگرایی و پرورش اکوسیستم مد دیجیتال در حال ظهور می بیند.
جای تعجب نیست که کارآفرینان حوزه سلامت نیز در سراسر ماوراء جهان هستند. یا حداقل آنها فکر می کنند که هستند. بسیاری از سرمایه‌گذاری‌های جدید توسط مدیران فعلی یا سابق حوزه سلامت هدایت می‌شوند که توسط تقاضای سرمایه‌گذاران، فروش حرکت‌های حاشیه‌ای در پزشکی از راه دور، روباتیک، سلامت رفتاری، پوشیدنی‌های مصرف‌کننده و مواردی از این قبیل جذب می‌شوند.
Deloitte & Touche LLP گزارش می دهد که سرمایه گذاری سلامت دیجیتال در چهار سال گذشته چهار برابر شده است، از جمله 21.6 میلیارد دلار در سال 2020. آنها تهاجم فناوری سلامت به متاورس را به عنوان "نسخه ای برای اختلال توسط پایگاه رو به رشدی از سرمایه گذاران فناوری سلامت مجهز به بودجه ویژه می دانند. -شرکت‌های کسب هدف (SPAC)». سرمایه گذاران به معنای واقعی کلمه روی یک ایده شرط بندی می کنند، زیرا SPACS بدون هیچ گونه عملیات تجاری موجود عمومی می شود. آنها برای سود بردن بازی می کنند، نه برای ایجاد اختلال.
روزنامه نگاری که به تحلیلگر فناوری تبدیل شده است، از AMP Creative، Elena Piech، متاورژن را اینگونه می بیند که "ما را قادر می سازد تا با اطلاعات احاطه شویم ... این تکرار بعدی زندگی است." آیا این می تواند برای مراقبت های بهداشتی کار کند، و اگر چنین است، چه چیزی ممکن است قابل تحویل باشد. در اینجا سه مورد وجود دارد:
شفا : هنگامی که انسان ها بیمار می شوند، به پزشکان و پرستاران اعتماد می کنند تا در زمان واقعی با دانش، لمس و منابع در دسترس پاسخ دهند. آیا متواستر سلامتی می‌تواند سیستم مراقبت مداخله‌ای اخلاقی‌تر، عادلانه‌تر، کارآمدتر، فراگیرتر و ایمن‌تر را فراهم کند؟
سلامت: پیشگیری و تندرستی از روابط حرفه ای بیمار و سلامت که با شفقت، درک و مشارکت مشخص می شود، سود می برند. آیا متاورس می تواند اعتماد و اطمینان، تبادل اطلاعات قابل اعتماد، برنامه ریزی سلامت شخصی و مدیریت ترس و نگرانی را تقویت کند؟
کل : سلامت تابعی از طیف وسیعی از عوامل اجتماعی مانند مسکن، تغذیه، هوا و آب پاک، آموزش و امنیت اقتصادی است. این منابع محصول حکومت داری خوب و جوامع سالمی هستند که حول افراد، خانواده ها و جوامع ساخته شده اند. آیا متاورس به عنوان یک فضای سوم مجازی می تواند به هماهنگی، ثبات، امنیت و شادی جامعه کمک کند، به گونه ای که ما را کامل نگه دارد؟
وقتی صحبت از یک متاورس سالم به میان می آید، پس غذای آماده چیست؟ سلامتی ما بازی نیست. زندگی ماست. و همانطور که استر اوکالاهان گفت: "...اگر در مورد آن به طرز مضحکی ساده لوحانه و خوش بینانه به نظر می رسد - من هستم و متاسف نیستم!"
دکتر مایک مگی مورخ پزشکی، اقتصاددان سلامت و نویسنده کتاب Code Blue: Inside the Medical Industrial Complex است.