ذات الریه (پنومونی) عفونت یا التهاب بسیار شدید ریه‌ها می‌باشد. در این بیماری حبابچه‌های هوایی موجود در ریه‌ها پر از چرک و سایر مواد مایع می‌شود و رسیدن اکسیژن به خون با مشکل مواجه می‌گردد. اگر اکسیژن موجود درخون شما کاهش یابد سلول‌های بدن شما به درستی کار خود را انجام نخواهند داد.به همین علت و سایر علتهای ثانویه که موجب انتشار عفونت در داخل بدن می‌شود، امکان دارد فرد بمیرد.
بیماری ذات الریه معمولاً در اثر عفونت ناشی از ویروس یا باکتری و گاهی نیز در اثر سایر میکروارگانیسمها، برخی داروها و شرایط دیگر مانند بیماری خودایمنی رخ می‌دهد. در این بیماری، کیسه‌های هوایی متورم می‌شود و چون درون آن از مایعات پر می‌شود، در نتیجه اکسیژن رسانی کمتر می‌شود و تبادلات گازی کاهش می‌یابد.
ذات الریه معمولا در اثر عفونت‌های پنوموکوکی ناشی از باکتری استرپتوکوکوس پنومونیه ایجاد می‌شود. انواع دیگری از باکتری‌ها مانند هموفیلوس آنفلوانزا یا استافیلوکوکوس اورئوس نیز می‌توانند باعث سینه پهلو شوند. ابتلا به سینه پهلو در اثر عفونت ویروسی نیز ممکن است. در موارد نادر، این بیماری می‌تواند ناشی از عفونت قارچی باشد.
معمولا پس از ابتلا به سینه پهلو یا همان ذات الریه نشانه‌های آن پس از ۲۴ تا ۴۸ ساعت بروز می‌کند. اما ممکن است سرعت بروز آنها آهسته‌تر باشد و چند روز طول بکشد.
نشانه‌های رایج ذات الریه عبارتند از:
-
سرفه ممکن است این سرفه‌ها خشک و محتوی خلط غلیظ زرد، سبز، قهوه‌ای یا همراه با لکه‌های خون باشند.
-
سختی در تنفس. ممکن است تنفستان سریع و بریده شود. حتی ممکن است در زمان استراحت نفس‌نفس بزنید.
-
بالا رفتن ضربان قلب
-
تب
-
احساس ناخوشی عمومی
-
عرق کردن و لرزیدن
-
کاهش اشتها
-
درد در قفسه‌ی سینه که با تنفس یا سرفه بدتر می‌شود.
معمولا پزشک می‌تواند با طرح سؤالاتی در مورد نشانه‌های بیماری و معاینه‌ی قفسه‌ی سینه این بیماری را تشخیص دهد. در برخی موارد لازم است آزمایشات بیشتر انجام شود.
نشانه‌ها مشترک بین سینه‌پهلو و برخی بیماری‌ها مانند سرماخوردگی، برونشیت و آسم ممکن است تشخیص این بیماری را دشوار سازد. پزشک‌تان معمولا برای تشخیص سینه پهلو از شما راجب نوع تنفستان،میزان سرفه هایتان،دم و بازدم و... میپرسد.شاید پزشک دمای بدن‌تان را اندازه بگیرد و با گوشی پزشکی برای بررسی هر صدای تند و تیزی به صدای سینه و پشت‌تان گوش کند.ممکن است پزشک به سینه‌تان ضربه‌ای بزند و صدای آن را گوش کند. اگر ریه با مایعات پر شده باشد، صدای آن با حالت طبیعی فرق می‌کند.اگر شدت بیماری متوسط باشد معمولا نیازی به آزمایش اشعه اکس یا سایر آزمایشات نیست.اگر نشانه‌های بیماری تا ۴۸ ساعت پس از درمان رفع نشدند، ممکن است آزمایش پرتو اکس یا سایر آزمایشات مانند آزمایش خون و آزمایش خلط انجام شود و نسخه ای برای بیمار جهت درمان صادر شود که با پیگیری و مراقبت بیمار جهت روند درمان به زودی شانس بهبودی در وی حاصل می‌شود.در غیر اینصورت ممکن است مشکلات عدیده‌ای برای فرد بیمار حاصل شود.