اختلال دو قطبی، نوعی بیماری روانی است که باعث تغیرات خلقی شدید می شود. افراد مبتلا به این اختلال، گاهی بالاترین خلق و خو را دارند که به آن شیدایی گفته می شود و گاهی دچار افسردگی و پایین ترین خلق و خو می شوند. این بیماری درمان قطعی ندارد اما روش ها و درمان های مختلفی برای مدیریت علائم وجود دارد. در این مقاله شما را با علائم اختلال دو قطبی آشنا می کنیم.
علائم اختلال دو قطبی
اختلال دو قطبی یک بیماری نادر نیست؛ اما تشخیص اختلال دو قطبی به دلیل علائم مختلف آن دشوار است. شیدایی، هیپومانیا و افسردگی، سه علامت اصلی است که در اختلال دو قطبی رخ می دهد.
در دوره شیدایی، فرد مبتلا به اختلال دو قطبی احساسات عاطفی بالا مانند احساس هیجان، تکانشگری، سرخوشی و انرژی دارد. در این حالت افراد حتی قادر به انجام کارهای روزمره و شغلی خود نیستند. از جمله رفتارهایی که در طول این دوره مشاهده می شود؛ عبارت اند از:
-
گردش های زیاد
-
بیش از اندازه پول خرج کردن
-
استفاده از مواد مخدر
هیپومانیا با اختلال دو قطبی نوع دوم همراه است. تا حدودی شبیه شیدایی است و افراد دچار تغییرات خلقی می شوند اما برخلاف شیدایی، آنقدر شدید نیست که در کار، تحصیل و روابط اجتماعی مشکلی ایجاد کند. همچنین دردوره افسردگی، افراد موارد زیر را تجربه می کنند:
-
ناراحتی عمیق
-
نا امیدی
-
اتلاف انرژی
-
فکر به خودکشی
-
خواب خیلی کم یا خیلی زیاد
-
عدم علاقه به فعالیت هایی که قبلا از آن ها لذت می بردند
انواع اختلال دو قطبی
اختلالات قطبی به سه دسته تقسیم می شوند:
-
اختلال دو قطبی نوع اول
-
اختلال دو قطبی نوع دوم
-
سیکلوتیما
اختلال دو قطبی نوع اول با ظاهر شدن حداقل یک قسمت از جنون یعنی یکی از سه علائم اصلی ایجاد می شود. در این حالت افراد قبل و بعد از دوره شیدایی، دوره های هیپوماتیک و افسردگی اساسی را تجربه می کنند. این اختلال به طوری مساوی بر زنان و مردان تاثیر می گذارد.
در اختلال دو قطبی نوع دوم، افراد ابتدا یک دوره افسردگی را تجربه می کنند که حداقل دو هفته طول می کشد. آن ها همچنین یک دوره هیپوماتیک دارند که حدود چهار روز طول می کشد. این نوع اختلال در زنان بیشتر دیده می شود.
افراد مبتلا به سیکلوتیمیا دوره هایی از هیپومانیا و افسردگی دارند. این علائم کوتاه تر و کمتر از مانیا و افسردگی ناشی از اختلال دو قطبی نوع یک یا دو قطبی نوع دو است. اکثر افراد مبتلا به این بیماری فقط یک حالت و خلق و خوی ثابتی را تجربه می کنند.
اختلال دو قطبی و افسردگی
اختلال دو قطبی، دو حالت افراطی دارد: بالا و پایین. افراد مبتلا حتما یک دوره شیدایی یا هیپومانیا را تجربه می کنند. در این حالت بیماران تغییرات روحی رو به بالا و انرژی زیادی را تجربه می کنند. برخی از افراد مبتلا به اختلال دو قطبی یک دوره افسردگی اساسی یا خلق و خوی رو به پایین را نیز تجربه خواهند کرد.
وقتی دچار تغییر روحی "رو به پایین" می شوید ممکن است دچار احساس بی حالی، بی انگیزگی و غمگینی شوید. با این حال، همه افراد مبتلا به اختلال دو قطبی به اندازه ای دچار این احساسات نمی شوند که بتوان این احساسات و شرایط را افسردگی دانست. برای مثال به محض اینکه شیدایی بعضی بیماران درمان شد ممکن است یک روحیه طبیعی مانند افسردگی را تجربه کنند زیرا آن ها از سطح بالایی از انرژی به سطح معمولی می رسند.
در حالی که اختلال دو قطبی می تواند احساس افسردگی در شما ایجاد کند؛ اما همان وضعیتی نیست که افسردگی نامیده می شود. اختلال دو قطبی می تواند باعث پستی و بلندی شود ، اما افسردگی باعث ایجاد خلق و خو و احساساتی می شود که همیشه "پایین" است. این تفاوت بین اختلال دو قطبی و افسردگی است.
دلایل اختلال دو قطبی
اختلال دو قطبی یک اختلال بهداشت روان رایج است ، اما برای پزشکان و محققان کمی پر رمز و راز است. هنوز مشخص نیست که چه عواملی باعث ایجاد این بیماری می شود. دلایل احتمالی اختلال دو قطبی عبارتند از:
ژنتیک: اگر والدین یا خواهر و برادر شما دارای اختلال دوقطبی هستند؛ بیشتر از سایر افراد در خطر ابتلا به این بیماری هستید.
مغز: ناهنجاری در ساختار یا عملکرد مغز، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد.
فاکتورهای محیطی: عوامل بیرونی متعددی مانند استرس، بیماری های جسمی و تجارب آسیب زا احتمال ابتلا به این اختلال را در شما بیشتر می کند.
هر یک از این عوامل می توانند به تنهایی در ابتلا به این اختلال تاثیر بگذارند. با این وجود، ترکیبی از عوامل می تواند نقش بیشتری در پیشرفت بیماری داشته باشد.
اختلال دو قطبی انواع و علائم گوناگونی دارد که برای مدیریت این علائم در فرد مبتلا به این اختلال نیاز است دانش و اطلاعتتان را کامل کنید. برای این کار می توانید به مقالات سایت تله ویزیت مراجعه کنید و یا به کمک اپلیکیشن تله ویزیت به صورت آنلاین ویزیت شوید و سوالات خود را از پزشک متخصص بپرسید.