جراحی پلک افتاده یا درمان افتادگی پلک چگونه انجام می‌شود؟

معمولاً انجام عمل جراحی بهترین روش برای درمان افتادگی پلک چشم‌ها است. جراح عضلات لواتور (بالا برنده) را سفت می‌کند تا پلک، لیفت پیدا کرده و میدان دید و ظاهر شما بهبود یابد. در موارد بسیار حاد که عضلات بالابرنده ضعیف شده‌اند، جراح پلک را به زیر ابرو وصل می‌کند. این کار باعث می‌شود که عضلات پیشانی برای بالا بردن پلک جایگزین عضلات لاواتور شوند.

افتادگی پلک مادرزادی

در افتادگی پلک مادرزادی، عضله لواتور به درستی در رحم رشد نمی‌کند و بنابراین کودک با عملکرد ضعیف یا در معرض خطر عضله‌ی لواتور به دنیا می‌آید. در نتیجه ، کودکانی که مبتلا به پتوز یا افتادگی پلک متولد می‌شوند اغلب دارای میدانی دید رو به بالای محدودی هستند، یعنی قسمت بالایی میدان دید، هستند و ممکن است برای اینکه بهتر ببینند، سر خود را به عقب و کمی بالا ببرند.

در صورت عدم درمان ، این کودکان ممکن است اختلالات بینایی دیگری از جمله آمبلیوپی ، که معمولاً با نام تنبلی چشم شناخته می‌شود ، مبتلا شوند. هنگامی‌که کودکی که دید او هنوز در حال رشد است ، در یک چشم دید کاملی دارد و در چشم دیگر، به دلیل افتادگی پلک آن چشم ، بینایی ناقص دارد، مسیرهای عصبی از مغز به چشم مشکل دار می‌توانند شروع به آتروفی یا همان جمع شدن کنند ، یا از بین بروند. این امر باعث ایجاد تنبلی چشم یا مشکل بینایی توسعه نیافته در آن چشم می‌شود.

ازآنجاکه افتادگی پلک مادرزادی درمان‌نشده می‌تواند اثراتی منفی در بینایی فرزند شما داشته باشد ، متخصصان ممکن است برای جلوگیری از بروز هرگونه عارضه‌ای، انجام عمل جراحی را در سن پایین توصیه کنند.

افتادگی پلک اکتسابی

پنج نوع اصلی از افتادگی پلک اکتسابی می‌توانند در طول زندگی ایجاد شوند. این موارد شامل افتادگی پلک آپونوروتیک است که رایج‌ترین نوع آن است. در این مورد ، ماهیچه بالابرنده‌ی پلک، معمولاً به دلیل پیری و بالا رفتن سن، دچار کشیدگی بیش‌ازحد می‌شود. مالیدن بیش‌ازحد چشم یا کشیدن بیش‌ازحد پلک به خاطر خارش چشم یا استفاده طولانی‌مدت از لنزهای تماسی نیز می‌تواند باعث بروز این وضعیت شود.

پتوز عصبی هنگامی رخ می‌دهد که مشکلی در مسیر عصبی وجود داشته باشد که حرکت عضلات پلک را کنترل می‌کند. علل افتادگی پلک عصبی شامل میاستنی گراویس (ضعف وخیم عضلانی)، فلج عصب سوم و سندرم هورنر می‌باشند.

در پتوز میوژنیک، عضله‌ی بالا برنده‌ی پلک، به دلیل یک اختلال سیستمیک که باعث ضعف عضلات می‌گردد، ضعیف می‌شود. این شرایط ممکن است شامل افتالموپلژی خارجی پیش‌رونده مزمن و انواع دیستروفی عضلانی باشد.

در هنگام بروز پتوز یا افتادگی پلک مکانیکی ، پلک به خاطر وجود پوست اضافه یا یک توده،  به سمت پایین می‌افتد.

پتوز تروماتیک ناشی از یک آسیب دیدگی به پلک می‌باشد – یا به دلیل تصادف یا آسیب دیگری به چشم. این آسیب عملکرد عضله لواتور را به خطر می‌اندازد یا آن را ضعیف می‌کند.

انواع تکنیک های جراحی پلک یا بلفاروپلاستی

جراحی پلک که بعنوان بلفاروپلاستی نیز شناخته می شود ظاهر پلک های بالا و پایین را بهبود می بخشد. گزینه های بدون نیاز به جراحی که علائم قابل مشاهده ی افزایش سن در دور چشم ها را از بین می برند نیز در دسترس می باشند. گزینه های موجود شامل موارد زیر می باشند:

• تزریق بوتاکس: بوتاکس شل کننده ی عضلانی می باشد که در چندین نواحی در اطراف چشم ها به منظور از بین بردن چین و چروک ها تزریق شده و ظاهر جوان چشم ها را باز می گرداند.
• فیلرهای قابل تزریق: فیلرهایی هستند که در اطراف چشم برای از بین بردن چین و چروک ها تزریق شده و برای از بین بردن پف زیر چشم نیز کمک کننده می باشد.
• تزریق چربی: این درمان شامل تزریق چربی بدن خود که از ناحیه ی دیگری از بدن گرفته شده به زیر چشم ها به منظور از بین رفتن پف و بهبود زیبایی ظاهری چشم می باشد.

جراحی پلک با استفاده از تکنیک های مختلفی صورت گرفته و انواع مختلفی دارد. این انواع شامل موارد زیر می باشند:

• جراحی پلک بالا: بر روی پلک بالا به منظور برداشتن پوست افتاده، چربی اضافه، و چین و چروک صورت می گیرد.
• جراحی پلک پایین: بر روی پلک پایین به منظور برداشتن پف و چین و چروکزیر چشم صورت می گیرد.
• جراحی هر دو پلک بالایی و پایینی چشم: هنگامی که جراحی پلک بر روی هر دو پلک انجام می شود، بلفاروپلاستی ترکیبی بالا و پایین نام می گیرد.

مزایای جراحی پلک

عمل بلفاروپلاستی مزایای زیبایی، عملکردی، و روانی زیادی را به همراه دارد. این مزایا شامل موارد زیر می باشند:

• باعث می شود چشمان شما جوان تر و شاداب تر به نظر برسند.
• باعث می شود حتی بدون آرایش ظاهری شاداب تر داشته باشید.
• بینایی شما را که به خاطر پلک های افتاده کاهش یافته، باز می گرداند.
• اعتماد به نفس را افزایش داده و کیفیت زندگی را بهبود می بخشد.

ریکاوری بعد از جراحی بلفاروپلاستی

بهبود پس از جراحی برای اکثر بیماران راحت است. مدت زمان بهبودی به شرح زیر است:

• بلافاصله بعد از جراحی احساس کشیدگی و سفتی خواهید داشت.
• به مدت 2 الی 5 روز بعد از جراحی باید از مسکن استفاده کنید.
• خشکی و ناراحتی در چشم طی 1 الی 2 هفته بعد از جراحی بهبود می یابد.
• تورم و کبودی در اواخر هفته ی اول کم می شود ولی 2 الی 3 هفته طول می کشد تا کامل از بین برود.
• 7 الی 10 روز بعد از عمل می توانید آرایش کنید و 2 الی 3 هفته بعد می توانید از لنزهای تماسی استفاده کنید.
• 1 الی 2 هفته بعد از عمل می توانید کار های خود را از سر بگیرید.
• بهبودی کامل ممکن است چند ماه طول بکشد.

مراقبت بعد از عمل بلفاروپلاستی

جراح لیست کاملی از دستورالعمل های بعد از عمل را ارائه می دهد. بعضی از این دستورالعمل ها شامل موارد زیر می باشد:

• برای کاهش تورم و کبودی از کمپرس سرد استفاده کنید.
• چشمان خود را پاکیزه نگه دارید.
• سر خود را به هنگام استراحت و یا خواب بالا نگه دارید.
• از قطره ی چشمی برای خیس نگه داشتن چشم هایتان استفاده کنید.
• برای مدت زمان توصیه شده از آرایش استفاده نکنید.
• تلویزیون نگاه نکنید.
• از لنزهای تماسی به مدت 72 ساعت استفاده نکنید.
• به طور منظم از داروهای تجویز شده استفاده کنید.
• از انجام کارهای فیزیکی سخت بپرهیزید.